بررسی ویژگی های بالینی، میکروبیولوژی وسرولوژی بروسلوز مزمن در استان مرکزی در سال 1391-1389

مقدمه : بیماری بروسلوز یک بیماری عفونی قابل انتقال بین انسان و دام در سراسر جهان می باشد که با عود فراوان و قابلیت مزمن شدن مشخص می شود. از آنجایی که هنوز ابهامات زیادی در زمینه بروسلوز مزمن وجود دارد این مطالعه بر روی علائم بالینی و سرولوژی و میکروبیولوژی بروسلوز مزمن انجام شده است. روش کار : در این مطالعه 15 نفر از بیماران مبتلا به بروسلوز مزمن در سطح استان مرکزی جهت انجام تست pcr تحت bone marrow aspiration قرار گرفتند. نمونه خون محیطی جهت انجام آزمایشات رایت /me2/ کومبس رایت و کشت به آزمایشگاه ارسال شد.نهایتا نتایج بر اساس آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : در این مطالعه 15 نفر از بیماران مبتلا به بروسلوز مزمن تحت بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 86% ساکن روستا و 13% ساکن شهر بودند. 53% شغل مرتبط و 47% شغل غیر مرتبط داشتند. شایعترین علائم بالینی به ترتیب ضعف و بیحالی 100% و خستگی 100% ، تعریق 93% ، آرترالژی 86% ، بی اشتهایی 80% ، کاهش وزن 60% بودند. شایعترین مفصل درگیر به ترتیب مفصل زانو 66%، ساکرو ایلیت 60% بود. 1 نفر 6% از 15 نفر کشت خون مثبت داشتند.در 5 نفر از 15 نفر33% pcr مثبت شد. بحث و نتیجه گیری :در33% ازبیماران pcr مثبت شد که اکثر آنها واجد یکسری علائم و یافته های بالینی مشترک مثل ضعف و بیحالی و خستگی مزمن، تعریق و بی اشتهایی بودند. اینکه چقدر باقی ماندن این علائم می تواند ناشی از ادامه فعالیت میکروارگانیسم به عنوان یک ارگانیسم داخل سلولی باشد یا ناشی از عوارض بیماری بهبود یافته باشد هنوز به طور قطع مشخص نیست. نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه باشد.